نقش مناطق نمونه گردشگری در توسعه ی پایدار مناطق عشایری (مطالعه موردی: مجتمع تفریحی توریستی تله کابین گنج نامه شهرستان همدان)

ساختار شکنی های نگر ش پسا مدرن در فرآیندهای تکثر گرا و مرکز گریز به تمایز زدایی از تمامی عرصه های زندگی مدرن منتهی گردید. یکی از این تمایز زدایی ها ما بین کار و اوقات فراغت می باشد که گردشگری را به عنوان گونه ای از گذران اوقات فراغت در یک همتنیدگی کامل با کار قرارداده وبه جزئی از زندگی معاصر تبدیل کرده است . گردشگری امروزه در یک کلیت انسجام یافته و به عنوان یکی از واقیعت های جهانی شدن، بر پایه نوآورهای تکنو لوژیکی ـ اطلاعاتی و قابلیت های انقلاب مدیریتی تغییرات بسیاری را در سطوح تشکیل دهنده خود تجربه کرده و در مفهومی از فشردگی زمان و فضا ،گردشگری را به عنوان پدیده ای جغرافیایی از جابه جایی انسانها در فضا ، جلوه دیگری بخشیده است.یکی از تغییرات ناشی از تحولات پسامدرن در جریان گردشگری رشد سفرهای انفرادی و گروهی و سازمان یافته بر پایه تأملات فرهنگی و(( تجربه چیزهای متفاوت ))می باشد که در روندی از تقویت حس نوستا لژی نسبت به گذشته / اصالت و اهمیت میراث طبیعی ، فرهنگی وتاریخی در دور نمایی گردشگری تسهیل شده است.در این تحقیق به برسی عملکرد تآثیرات منطقه نمونه گردشگری الوند با محوریت مجتمع تفریحی توریستی تله کابین گنجنامه همدان پرداخته می شود. و تبعات و اثرات اقتصادی ، اجتماعی و اکولوژیکی آن در محدوده مورد نظر مورد ارزیابی قرارمی گیرد . روش بررسی توصیفی – پیمایشی و بر اساس اسناد و مدارک کتابخانه ایی ، سایتهای اینترنتی ومطا لعات میدانی ، مصاحبه کنترل شده و تنظیم پرسشنامه می باشد . و همچنین در نهایت با استفاده از ابزار تحلیل مبتنی بر نرم افزار (spss)و مدل (topsis) به تحلیل و الویت بندی میزان اثرات تله کابین بر مناطق عشایری پیرامون پرداخته شد . این مطالعه نشان می دهد که ایجاد مجتمع تفریحی توریستی ، از یک طرف با فراهم آوردن فرصتهای جدید برای بسیاری از نواحی عشایری و روستایی بعنوان وسیله ایی که به این نواحی حیات دوباره می بخشدو موجب توسعه این نواحی می شود و از طرف دیگر توسعه بدون برنامه ریزی شده آن سبب آسیب های اجتماعی و زیست محیطی در نواحی عشایری و روستایی شده است . واژگان کلیدی: پسامدرن ،مجتمع های تفریحی– توریستی ، گنجنامه ، عشایر ، مدل topsis